Wijn proeven en lekker eten....

De grotten dus.... We verlieten Oudtshoorn in de lange pantalone wat het was weer fris. Daar aangekomen moest je ff "passen" of e wel door de smalle spelonken kon. Er stond dus een replica met een smalle doorgang waar je je doorheen moest wurmen anders kon je afhaken. Je begrijpt dat het klamme zweet me al uitbrak. Iedereen van de groep wurmde zich erdoor... Nou ja niet iedereen..... Nou ja het merendeel hoefde helemaal niet te wurmen. Ik dus wel en ik gaf bij voorbaat al aan dat het niet zou lukken. Na heel veel gewurm lukt het gelukkig wel en iedereen haalde opgelucht adem. De gids leidde ons door prachtige gewelven en grotten heen en zong daarbij het hoogste lied wat natuurlijk prachtig klonk met die akoestiek (zelfs denk ik als je helemaal niet kunt zingen). Overigens had de gids ook een formaat dat ontzag inboezemende.

Na de grotten namen we weer plaats in de bus omdat we 420 km voor de boeg hadden richting Stellenbosch. Met een plas- en een lunchpauze was het de rit uitzitten. Het landschap was echter schitterend. Alles staat in bloei en we zagen de mooiste valleien en schilderachtige taferelen en...... Heul veul wijnranken... De wijnroute was begonnen. Rond 17.00 arriveerden we in ons hotel, waar ons een welkomstdrankje zou wachten maar..... De barman was ziek en de receptioniste kon kennelijk niets inschenken. Dus maar naar de kamer. Mooie kamer weer met een gezellig terras aan de achterzijde dat uitzicht bood op een mooi landschap met bergen en dalen. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten in Stellenbosch. Het eten - dat moge inmiddels duidelijk zijn - is hier voortreffelijk en de wijn...... Ach die smaakt ook voortreffelijk.

De volgende ochtend bezochten het het Hugenoten monument en museum in Franschhoek. Indrukwekkend omdat ook hier weer de Hollanders voortrekkers waren van deze gemeenschap. De Hugenoten werden nl verstoten door de katholieken in Frankrijk, die vervolgens naar Nederland vluchtten en die op hun beurt weer naar Zuid Afrika (200.000 maar liefst!) vluchtten. Na dit bezoek hadden we weer even vrij om wat rond te kijken, te shoppen en koffie te drinken. Het weer was weer wat beter dus dat was fijn. Na een gezamenlijke lunch togen we naar een wijnproeverij alwaar ook kleine hapjes werden geserveerd. We keken er naar uit!

Nou dat werd de deceptie van de dag! We werden aan een lange tafel buiten geplaceerd en kregen allemaal een lange plank met 5 hapjes en 5 gaten in de plank voorgeschoteld. Bij elk hapje hoorde dan een andere wijn. De weldoorvoede dames begonnen ongenuanceerd met de fles te gieten - nou ja niet echt gieten want het was nauwelijks 1 nipje per glas en ze drupten over iedereen heen. Gauw ff vertellen welke wijn het was en hatseflats daar gingen ze weer. En dan de hapjes.... Een droog klein toastje met een minuscuul klein stukje geitenkaas, een kopje soortement van kippensoep en ik zag mijn buurman aanzetten en in 1 sliert viel ie naar binnen.... Ik paste dus voor de hapjes. Binnen een half uur zaten we weer in de bus, elkaar verdwaasd aankijkend.... Was het dit nou??? Schrappen dit onderdeel van de reis is het advies naar onze reisorganisatie.

We hadden nog een uurtje vrij en het weer was eindelijk op de juiste temperatuur met zon dus we gingen lekker op ons terras zitten relaxen met een boek. Al gauw kregen we bezoek van nog een paar medereizigers die geen zon hadden op hun terras. Gezelligheid alom.
's Avonds zouden we gaan eten bij de Fat Butcher; een redelijk nieuw restaurant waar Andre ook nog niet was geweest maar goede verhalen over gehoord had. We zaten boven aan een lange tafel en daar kwam onze gastheer die ons de hele avond zou bedienen. Het knaapje was net van de borst.... Eerst ging hij de hele tafel rond om koppeltjes te maken zodat later het afrekenen gladjes zou verlopen. Dat nam een half uur in beslag. Vervolgens ging hij bij de koppeltjes water inschenken, sparkling of flat. Toen ging hij de bestelling opnemen wat te drinken waarbij telkens een hele vragenlijst volgde. Het ventje droop af met de bestelling voor de drankjes.... 3 kwartier later verscheen hij met de drankjes en ging hij op z'n gemak nog een rondje water maken. En ja hoor om 21.00 (we waren er vanaf 19.30) ging hij uitleg geven over de verschillende steakdelen van een koe zodat je een juiste keuze kon maken. Eindelijk kon je je eten bestellen na wederom een hele vragenlijst te hebben doorgenomen. Inmiddels keken we elkaar aan met holle en hongerige ogen. De klok tikte door en rond 22.00 kwamen de eerste borden door. Het knaapje zweette peentjes en rende met de borden trap op en trap af. De steaks waren werkelijk voortreffelijk, dat moet gezegd worden maar het was inmiddels al zo laat en de desserts moesten nog besteld en verorberd worden..... Eindelijk was het zover - oh ja, Yvonne had vooraf mosselen besteld, maar die waren op..... Er werden 2x Irish Coffee besteld met Jameson whiskey maar die was ook op. Nou dan maar een andere.... De barman was al naar huis dus ze hebben 3x de Irish Coffee opnieuw moeten maken... Inmiddels had het ventje 3 borreltjes naar boven gebracht, zonder koffie. Het duurde en duurde weer dus heeft ondergetekende die borreltjes zelf maar geserveerd aan de betreffende personen.... Pffff.... Er had iemand een dubbele Bailys besteld en daar was ie kennelijk mee gevallen.... De bodem was nauwelijks bedekt.

En toen kwam de klapper.... De rekening..... De chaos was compleet. De kassier was kennelijk ook al naar huis. Hij kwam naar boven met een lange kassastrook met alles door elkaar. Niet uit te komen natuurlijk. Na heel veel geharrewar en gedoe... Het was inmiddels middernacht ... Hebben we zelf uitgezocht wat we hadden gehad en dat geld op tafel neergelegd. Ongelooflijk dat zo'n restaurant er zo'n puinhoop van kan maken. Ach ja... Weer goed voor een verhaal, niet waar?
Al zingend vertrokken we naar ons hotel, goed geluimd en voldaan.