12. Kaapstad en het einde in zicht

Vandaag gaan we Stellenbosch ontdekken. We bezoeken 4 authentieke huizen zoals die in de 18e eeuw gebouwd en ingericht werden. Ook hier werd al gauw duidelijk dat de blanken ruim en rijk behuisd waren terwijl de donkere medemens in armzalige omstandigheden hun heren moesten dienen. Het gebeurde regelmatig dat ik met plaatsvervangende schaamte rondliep in Afrika omdat vooral ook de Nederlanders zich schuldig maakte aan misbruik van de bewoners van het gastland.

We vervolgden onze wandeling door de Dorpstraat en zagen prachtige huizen, goed onderhouden en dat al 200 jaar. Nog even inkopen doen bij Oom Samie se winkel waar je de meest uiteenlopende artikelen kunt kopen van bloemzaadjes tot, jarretellen en kapotte panties tot herenonderbroeken waar “verkenner” op staat. De middag is ter vrije besteding en we besloten er met z’n tweetjes op uit te trekken.
Eerst maar eens lunchen. Op een binnenplaatsje met leuke winkeltjes ontdekten we een shushirestaurantje en dat leek ons wel wat. We zagen dat er alleen stokjes op tafel lagen maar hé wie doet ons wat. We kregen 2 schaaltjes met heerlijke sushi en een klein schaaltje waar we de sojasaus in konden schenken. De stokjes werden uit elkaar getrokken en hopsasnee daar ging de eerste sushi naar binnen geschoven. Zie je wel…. Niks aan de hand. Tot nummer drie tussen de stokjes omhoog werd gehesen en… plons met een snoekduik, jawel, in het schaaltje met de sojasaus viel…. Splash dus en alles zat onder de saus. Yvonne kwam niet meer bij het van het lachen… ikke ietsje minder….

Na de lunch was het shoppen geblazen want ik had nog steeds niets decoratiefs gescoord voor thuis. Uiteindelijk belandden we in een art gallery en daar hebben we allebei onze slag geslagen. Een masker, een uitbundige doek in mooie kleuren en voor Yvonne een giraffe en 3 monkey balls. We waren superblij met onze aankopen. Op naar wijnproeverij 2. Wat ’n verschil!! Bij Cap du Fleur was alles erg verzorgd en kregen we een rondleiding door de wijnkelders, bottelarij en natuurlijk werd er uitbundig geproefd en geslurpt.
Op naar Kaapstad voor het laatste gedeelte van onze reis. We hadden weer een prachtige ruime kamer vlakbij Waterfront, een mooi gedeelte in Kaapstad. ’s Avonds weer heerlijk gegeten in een groot restaurant.

De volgende dag was eigenlijk ter vrije besteding maar onze leider André had nog heel wat moois voor ons in petto en gelukkig ging iedereen weer mee met deze extra excursies. De dag begon met een bootcruise naar de zeeleeuwen. De zon werkte gelukkig weer mee en inderdaad bevonden zich op een grote rotspartij in het water tientallen zeeleeuwen. Hoe bijzonder weer om dit in Afrika mee te mogen maken.
Onze volgende trip ging naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point waar het uitzicht adembenemend was en de fototoestellen driftig klikten. Bij Cape Point aten we even een broodje en Adje en Hennie een pizza. Er werd gewaarschuwd voor brutale apen (bavianen) die dol op eten zijn dus oppassen geblazen. Ook zaten er veel vogels en Gerrit gooide een stukje brood naar een vogel. In no time wemelde het van die zwarte vogels (leek veel op die film the Birds). We spraken de vogels toe dat er niets meer te halen viel bij Gerrit en dat ze maar naar Adje moesten gaan die nog een pizza naar binnen zat te werken…. Nou dat was dus niet tegen dovemansoren gezegd… in een fractie van een seconde vloog zo’n vogel naar Adje en pikte onderweg zijn stuk pizza mee. We lagen weer dubbel, vooral om het verbouwereerde gezicht van Adje. Met mijn hoofd in de plastic tas heb ik de rest van mijn broodje tonijn maar verorberd….
Op naar Simon’s Town waar we de Afrikaanse Jackass Pinguins konden bewonderen. Schitterende kleine pinguins en dan honderden bij elkaar. Zo leuk om te zien. Zoals gezegd was het een druk programma dus door naar de Botanische tuinen van Kirstenbosch met meer dan 4.000 inheemse planten- en bloemsoorten. Op een drafje gingen we door de tuinen heen want het was inmiddels al laat in de middag en we wilden nog naar de Tafelberg. Om 19.00 zou de kabelbaan sluiten, maar het was nog maar de vraag of we er überhaupt op konden vanwege de straffe wind. We bleken het niet meer qua tijd te halen dus lichtelijk teleurgesteld hierover weer terug naar het hotel waar we de laatste avond een diner hadden in het hotel met een lokale show met zang en dans. We kregen 15 verschillende hapjes voorgeschoteld uit de diverse Afrikaanse landen en zoals gezegd dit alles begeleid door uitbundige Afrikaanse zang, muziek en dans. Dit alles vond plaats in een grote zaal waar meerdere bussen met toeristen aan deelnamen. Dit was dus ons laatste avondmaal. We hadden voor onze gids en chauffeur wat tipgeld opgehaald dat we na het diner in bar aan André en Lucky zouden overhandigen. Ik had voor beiden een gedicht geschreven om hen te bedanken voor de fantastische begeleiding. André, zichtbaar aangedaan, bedankte ons en merkte op dat we een opmerkelijke groep waren; vreemdelingen die op 27 oktober aankwamen en nu als vrienden weer uit elkaar gingen.

De laatste dag hadden Yvonne en ik besloten niet op de hop on hop off bus mee te gaan, maar met z’n tweeën door te brengen om op onze eigen manier afscheid te nemen van Afrika. ’s Ochtends hadden we al afscheid genomen van Gerrit en José want die hadden een vroege vlucht naar Dubai waar ze nog 2 dagen zouden doorbrengen. De rest van de groep ging het nog eens proberen op de Tafelberg maar we zagen dat die bedekt was met een wolkentafelkleed. Het afscheid van de groep was niet makkelijk en hier en daar werd een traantje geplengd…(wat heet; hete tranen heb ik vergoten). We hebben gewandeld over de boulevard, nog wat kleine dingetjes gekocht en heerlijk in het zonnetje op het terras gezeten. Toen was het tijd om naar het hotel te gaan, om te kleden en richting vliegveld te gaan. Het afscheid van Lucky en André was emotioneel, met name van André.

Het einde van een mooie, emotionele (ook het snot uit je neus lachen is emotie!!), indrukwekkende, controversiële maar bovenal besondere reis.
Van harte willen wij onze reisgenoten Ad Hennie Martin Evelien Maaike Frans Peter Hilde Hans Sjeannie José en Gerrit bedanken voor hun hartelijkheid, hun humor, hun gelijkwaardigheid en hun warme belangstelling en aandacht voor elkaar en ons. Deze reis staat in ons hart gegrift als een bolwerk vol warme en mooie herinneringen. En wie weet… we’ll meet again!!! Het ga jullie allen goed!!

Dankzij Emirates kunnen wij volgend jaar wellicht al weer een nieuwe reis gaan maken. Dank allemaal voor jullie leuke reacties op onze verhalen!!
Inmiddels zijn we weer in ons kikkerlandje en heb ik de nacht weer heerlijk tegen mijn eigen lieve leeuw aangelegen....

Tot de volgende keer!!

Yvonne en Anke x